|
|
Wat verstaat men onder de term 'sekte' of 'cult'*) Bronnen: Richardson, 1993; Robbins & Anthony, 1982; Shapiro, 1977; Singer, 1978; Barker, 2001; o.a. Beckford ; Rapport Beke: Het warme bad en de koude douche
Er bestaat veel discussie over de definitie van Sekten. Aanvankelijk had de term een wetenschappelijke godsdienstsociologische invalshoek welke later een meer negatieve lading heeft gekregen door mediaberichtgeving en publicaties over gebeurtenissen rond de People's Temple en Branch Davidians. Over het algemeen worden sekten/cult's geassocieerd met indoctrinatie, misleiding, manipulatie, brainwashing, fanatisme, uitbuiting, scheuring binnen gezinnen, zelfmoord etc.* In Engelssprekende landen is de term 'Cult' meer beladen als de term 'Secte', terwijl dat in onze omgeving net andersom is. De term 'Sekte' is oorspronkelijk afgeleid van het neutrale Latijnse woord 'secta' wat letterlijk, 'richting', 'pad', 'weg' of 'lijn' betekent en duidde in bredere zin een filosofische leer, school of religie aan, welke was afgescheiden van een groter religieus lichaam, gebaseerd op de autoriteit van een bepaalde leraar of een specifieke doctrine met een gesloten karakter. Een sekte heeft haar bestaansreden in het terugkeren naar de waarheid óf juist om er verder vanaf te wijken. Ook het Christendom werd in beginsel aangeduid als een sekte. Tegenwoordig heeft de term een negatieve lading en spreek men vaker van een niet-traditionele of nieuwe religieuze beweging, waarbinnen specifieke bewegingen geclassificeerd kunnen worden als 'sekte' of 'cult' op basis van elders op deze website genoemde kenmerken. De term 'Cult' verwijst oorspronkelijk naar verering, aanbidding en verheerlijking van een persoon, voorwerp, trent, natuurlijk fenomeen, godheid, idool, wezen, etc. en gaat vaak gepaard met rituelen en magie. Er zijn religieuze en niet-religieuze cults. Essentieel voor een religieuze cult is de stelling dat als iemand het niet eens is met hun interpretatie van hun Heilige Boek, God of ideologie, die persoon dan tégen hun God of leider is. Zowel cults als sekten hangen een bepaalde, kenmerkende leer aan die dikwijls andere leringen overheerst. De term 'sekte' verwijst zowel naar een groep of denominatie ( een groep welke zich onderscheidt door zijn naam of naamgeving) van mensen die afgesplitst zijn van een hoofdstroming, om zo hun eigen groep te vormen. Zij volgen een leider. Een sekte kan overeenkomsten hebben met een cult maar de term sekte zegt niets over hoe ernstig men van de originele groep is afgeweken. |