Als klein kind sta ik aan het water Aan de overkant ligt een wereld waarin ik leef... Alleen het is de mijne niet
De mensen om mij heen Zijn slechts vage schaduwen Volkomen afgesloten Hoor ik hun schreeuwende stemmen vol waanzin... Maar ik spreek hun taal niet..
Ondoordringbaar In een wereld van stilte... Gedachten ontstaan en sterven in mijn hoofd Geweld, manipulatie, Ze vervloeken mijn bestaan...
Ze wijzen verachtelijk naar mij, En ik?... Ik blijf zwijgen en kijk ze recht in hun koude, kille ogen aan... En zie dan verbaasd...dat ik de sterkste ben...!!!